|
|
|
|
|
Παραθέματα
|
|
Ο Μιχαήλ Ψελλός υπερασπίζεται την αξία του νεαρού νομοφύλακα Ξιφιλίνου στη διαμάχη του με τον Οφρυδά
Ὑπὲρ τοῦ νομοφύλακος κατὰ τοῦ Ὀφρυδᾶ
[...] Ἀλλ ὅτι ἐν ἀκμαίῳ τῷ σώματι καὶ πρὸ τῆς ἠλικίας ταῦτα κατώρθωσε, διὰ ταῦτά σοι καὶ νόμων καὶ τῶν ἄλλων μαθημάτων ἀποκεκήρυκται; σοὶ δὲ σε ἐν βαθεῖ γήρᾳ ποία μετουσία παιδεύσεως; τίς δέ σε τῶ πάντω ἔγνω, ὅσα ἐμὲ εἰδέναι, μετὰ τὴν λευκὴν τρίχα ῥητορεύσαντα ἢ φιλοσοφήσαντα ἢ λόγους γενναίους ἀπογεννήσαντα ἢ τισὶ συμπλακέντα διαλεκτικῶς ἢ ἀναμφίβολόν τι κατασκευάσαντα; [...] ὅτι μὲν γὰρ καὶ οὗτος μέγα μέρος συμβάλλεται τῷ μανθάνοντι, οὐδένα ἀντειπεῖν οἶμαι· οὐχ οὕτως δὲ ἔχει ἀεί, οὐδὲ πᾶσιν ὁ βαθὺς χρόνος ἀθρόα δίδωσι τὰ καλά, ἀλλά τι καὶ ἡ φύσις νεανιεύεται καὶ τοῦ χρόνου μᾶλλον κρατεῖ.
Dennis, G.T. (επιμ.), Michaelis Pselli Orationes forenses et acta (Stutgard et Lipsia 1994), Λόγος ΙΙΙ, σελ. 128-9.
|
|
|
|
|
|