Letter to the Philhellene Women (17 April 1825)
‘Δὲν ἠξεύρομεν πῶς ἡ Ἱστορία θέλει περιγράψει τὴν ἀκατανόητον ταύτην τῆς Εὐρώπης ἀπάθειαν∙ στοχαζόμεθα ὅμως, ὅτι δὲν θέλει ποτὲ εὑρεῖ λέξιν ἐκφραστικὴν τῆς κακίας τῶν ἀλλοκότων τούτων καὶ ἀσπόνδων ἐχθρῶν μας, οἵτινες ἀντὶ ἀδιαφόρων καὶ οὐδετέρων χριστιανῶν θεατῶν, μετεβλήθησαν ἀνελπίστως εἰς θηριώδεις Τούρκους, καὶ ἠγριώθησαν περισσότερον ἀπ’ αὐτοὺς ἐναντίον τοῦ ἔθνους μας∙ καὶ τῷ ὄντι, νὰ μᾶς μισῶσι καὶ νὰ ζητῶσι νὰ μᾶς βλάπτωσι μὲ παντοίους τρόπους περισσότερον ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἄνθρωποι ὁμόθρησκοι, τοὺς ὁποίους ἐνομίζομεν ἀδελφοὺς μας καὶ τοὺς ὁποίους οὔτε ἐκακοποιήσαμέν ποτε οὔτε δυνάμεθα νὰ κακοποιήσωμεν, εἶναι ἐξίσου ἀκατανόητον καὶ ἀνέκφραστον’.
Πολέμης, Δ. (ed.), Αλληλογραφία Θεόφιλου Καΐρη, Βʹ: Επιστολαί Ευανθίας Καΐρη 1814‑1866 (Andros 1997), p. 57