Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία

αναλυτική αναζήτηση

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Καΐρη Ευανθία

Συγγραφή : Ζέη Ελευθερία (7/3/2002)

Για παραπομπή: Ζέη Ελευθερία, «Καΐρη Ευανθία», 2002,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=4686>
Καΐρη Ευανθία (6/2/2006 v.1) Kairi, Evanthia (15/2/2006 v.1) 
 

1. Βιογραφικά

Η Ευανθία Καΐρη γεννήθηκε στην Άνδρο το 1799. Πατέρας της ήταν ο Νικόλαος Καΐρης, μητέρα της η Ασημίνα Καμπανάκη και αδελφός της ο Θεόφιλος Καΐρης. Δίπλα στον αδελφό της, στο Αϊβαλί, έμαθε αρχαία ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά και διδάχθηκε φιλοσοφία και ανώτερα μαθηματικά. Την εποχή εκείνη διατηρούσε συχνή αλληλογραφία με τον Αδαμάντιο Κοραή, ενώ το 1817 γνώρισε προσωπικά το Γάλλο συγγραφέα και εκδότη Διδότο (Ambrose Firmin Didot), που είχε επισκεφθεί το Θεόφιλο Καΐρη στο Αϊβαλί. Το 1821, με την έναρξη της Επανάστασης, επέστρεψε μαζί με το Θεόφιλο και την οικογένειά τους στην Άνδρο, όπου και έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 1824· τότε ακολούθησε τον αδελφό της Δημήτριο στη Σύρο, όπου εκείνος ασχολήθηκε με το εμπόριο. Το καλοκαίρι του 1839 επέστρεψε πάλι στην Άνδρο, όπου και παρέμεινε οριστικά μέχρι το θάνατό της (1866), γιατί, όπως έγραψε σε μια επιστολή της, φοβόταν «καθ’ υπερβολήν την θάλασσαν».1 Την τελευταία περίοδο της ζωής της ζούσε στο παλιό σπίτι των γονιών της μαζί με την οικογένεια του αδελφού της Δημήτριου. Συχνά πήγαινε στα Αηδόνια του Κορθίου και περνούσε λίγο καιρό στο σπίτι του Μιχαήλ Μπίστη, πεθερού του αδελφού της, τότε δημάρχου του Κορθίου (1863-1866).

2. Έργο

Στο Αϊβαλί, ένα χρόνο πριν από την έναρξη της Επανάστασης, με την παρακίνηση του Κοραή η Ευανθία μεταφράζει το έργο του Βουΐλου (J.N. Boilly) Συμβουλαί προς τη θυγατέρα μου και το τυπώνει στο τυπογραφείο της Σχολής των Κυδωνιών το 1820. Στα πλούσια προλεγόμενα αναφέρει ότι η αρετή και η παιδεία, αρχές του Διαφωτισμού, είναι απαραίτητα συστατικά της διαπαιδαγώγησης των γυναικών της εποχής της. Ακόμη μεταφράζει το έργο του Φενελόν (Fénelon) για την ανατροφή των κοριτσιών, το οποίο όμως δε δημοσιεύθηκε ποτέ, και το Εγκώμιον του Μάρκου Αυρηλίου του Τομά (Α.L.Thomas), Γάλλου ακαδημαϊκού, ποιητή και ρήτορα. Από την άλλη, γράφει την Ιστορία της Ελλάδος, έργο που περιέχει τις βιογραφίες αρχαίων Ελλήνων, με χαλκογραφίες της προτομής τους στην αρχή κάθε βιογραφίας. Συγγράφει στα γαλλικά και τα ελληνικά την περίφημη επιστολή της που απευθύνεται σε όλες τις Ελληνίδες και φιλλεληνίδες, την οποία δημοσιεύει το 1825. Το σημαντικότερο όμως έργο της είναι το τρίπρακτο δράμα Νικήρατος, το οποίο γράφει και εκδίδει το 1826, μόλις πέφτει το Μεσολόγγι, και αναφέρεται στο γεγονός της αλώσεως και της εξόδου. Το θεατρικό αυτό έργο της μεταφράστηκε το 1841 σε ιταλικούς στίχους από τον Ιταλό λόγιο και επαναστάτη Severiano Fogacci από την Αγκόνα και ανέβηκε πολλές φορές στο θέατρο της Ερμούπολης.

3. Αλληλογραφία

Η Ευανθία διατηρούσε πυκνή αλληλογραφία με τον Αδαμάντιο Κοραή από το Αϊβαλί. Όσο έμεινε στη Σύρο, επικοινωνούσε τακτικά με τον αδελφό της Θεόφιλο Καΐρη. Την τελευταία περίοδο της ζωής της στην Άνδρο αλληλογραφούσε με το Σπυρίδωνα Γλαυκωπίδη (1818-1871), στενό φίλο και μαθητή του αδελφού της, που είχε καταδικαστεί μαζί του σε φυλάκιση, και ο οποίος ζούσε την εποχή εκείνη στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Οι επιστολές της Ευανθίας Καΐρη, πέρα από την εικόνα της καθημερινής αστικής ζωής στο Αιγαίο του 19ου αιώνα, απηχούν τις εθνικές ιδέες αλλά και την πρωτοποριακή σκέψη μιας λόγιας της Επανάστασης, αλλά και την πνευματική και πραγματική μοναξιά μιας διανοούμενης αναγκασμένης να ακολουθεί την άχαρη μοίρα των ανύπανδρων γυναικών του νησιού της.

1. Αλληλογραφία Θεόφιλου Καΐρη Β', Πολέμης, Δ. (επιμ.), Επιστολαί Ευανθίας Καΐρη 1814-1866 (Άνδρος 1997), σελ. 287-289, επιστ. 224.
     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος
 
press image to open photo library
 

>>>
 
 
 
 
 
 

copyright © 2008, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το έργο Μεγάλη Δικτυακή «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Πολιτισμού» - Μέρος Α΄ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.

Το έργο ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.