Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία

αναλυτική αναζήτηση

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Tabia (Byzantium)

Συγγραφή : IBR , Giftopoulou Sofia (3/3/2003)
Μετάφραση : Velentzas Georgios

Για παραπομπή: IBR , Giftopoulou Sofia, "Tabia (Byzantium)",
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=9200>
Ταβία (Βυζάντιο) (3/9/2008 v.1) Tabia (Byzantium) (15/11/2011 v.1) 
 

1. Administration and History

Tabia (modern Büyüknefes) was situated 25 km to the east of Ankyra. The topography of the area is known partly from references to the town where Zoilus was martyred in the Early Byzantine period. In 399 Tabia was included in the province of Galatia I following the partition of the province of Galatia. Synekdemos of Hierokles (6th century) reports Tabia among the seven cities of Galatia I.1 At the same time, the city was an episcopal see of the metropolis of Ankyra from the 4th-5th c. onwards.

In the Middle Byzantine period the city initially belonged to the theme of Armeniakon. The district included the village of Annia, the birthplace of Sergios Tychikos, the last Paulician spiritual leader. Tabia was directly connected with Ankyra through the road leading from Ankyra to the theme of Armeniakon. The roads ran northeast to Amaseia, Neocaesarea and Komana of the Pontos and southeast to Caesarea via Sebasteia. The road continued after Caesarea, though without a destination verified by modern researchers.

The outskirts of Tabia were an easy and apparent target for Arab raiders, who were constantly threatening Ankyra between 630 and 740. However, the city of Tabia must have evaded the rapacious raid of 727.2 In the second half of the 9th century the wider area became the target of the Arab emir of Melitene Abdarahman ibn Halid.3 In the years of Leo VI (886-912) there were reforms in the territorial status of Asia Minor themes. During these administrative changes the bandon based in Tabia was detached from the theme of Armeniakon and was incorporated (along with the bandon of Komodromon) in the tourma of Saniana, of the neighbouring theme of Charsianon, which also included Myriokephalon, the Holy Cross and Berinoupolis, former banda of the theme of Boukellarion.4 In the last quarter of the 11th century the Türkmen started to settle in the wider area. Tabia must have been a Seljuk possession in the 12th, 13th and 14th centuries, while towards the late 12th century it probably came under the Byzantines. From the early 14th or the early 15th century onwards it was certainly dominated by the Ottomans.

2. Αrchaeological Remains

Traces of the fortification enclosure as well as architectural fragments and parts of inscriptions on walls in the nearby village of Yuzgat have survived from the Byzantine city of Tabia, which was built on two isolated hills. One of the inscriptions comes from the Church of St. Plato.

1. Honigmann, E. (ed.), Le Synekdèmos d'Hiéroklès et l’opuscule géographique de Georges de Chypre (Bruxelles 1939), p. 34, 696.6.

2. Taina, captured and sacked by the Arabs in 727, when the latter advanced to Gangra and Nicaea under the general Mu’awiya b. Hisam, must have been the castle of Ateus in Phrygia.

3. It is believed that these events led to the administrative changes that took place in the second half of the 9th c. in the themes of the region; see Bλυσίδου Β. – Kουντούρα Ε. – Λαμπάκης Σ. – Λουγγής T. –Σαββίδης A., H Mικρά Aσία των Θεμάτων: έρευνες πάνω στην γεωγραφική φυσιογνωμία και προσωπογραφία των βυζαντινών θεμάτων της Mικράς Aσίας (7th – 11th c.) (Eρευνητική Bιβλιοθήκη 1, Athens 1998), pp. 125-126.

4. Moravcsik, G. – Jenkins, R. J .H. (ed.), Constantine Porphyrogenitus, De Administrando Imperio (Corpus Fontium Historiae Byzantinae 1, Washington D.C. 1967), p. 50, 101-108; Pertusi, A. (ed.), Constantino Porfirogenito, De Thematibus (Studi e Testi 160, Città del Vaticano 1952), p. 236.
     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος
 
press image to open photo library
 

>>>
 
 
 
 
 
 

copyright © 2008, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το έργο Μεγάλη Δικτυακή «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Πολιτισμού» - Μέρος Α΄ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.

Το έργο ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ συγχρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.